Süreç dediğim zaman diliminde gezinmek kelimeleri aramak bulmak, arayıp bulurken de bir yaraya dermen olsun diyerekten, gezinmeyi edebiyata olan düşkünlüğümden dolayı çok severim. Mütemadiyen gezerim, ararım. Kendimi sahte fikir ve düşlerle oyalamak yerine, kitapları okuyarak gerçek hissedilen duyguların içinde gezdirerek gerçeğin peşinde koşmayı, severim. Ömrümdeki gönlümdeki boşlukları, hecelerle doldurmak süslemek süslerken de bu duygularla yazmak, yaşamanın şahikasıdır tattığım için bilirim. Böylesine unutulmaz anları bana yaşatan, Rabbime binlerce kez şükür etsem bunun karşılığını hiç ödeyemem. Ömrümü duygularımı hisseden duyguların içinde gezdirmek anlatılmaz, ancak yaşanılır.

Mazimi de böylesine güzel hecelerle doldurduğum için üzülmem, bazen hatırlayarak gözyaşı da dökmem, dökeceğim gözyaşı dostun çektiği bir anlık sızının içinde gülümserken, sızından söz etmemesi, kendi gönlündeki güzellikleri feda ederek uykusuz kalmasıdır. Meşrebime uygun yani yaratılışıma uygun yaşamak için Rabbimin vermiş olduğu iman ve bu imanla oldum olalı, dostun sızısı olduğunda alarmı kurulmuş saat gibi beni uyandırarak, dostun yanına atmasına hayran kalmışımdır.

Gezdiğim heceler ve sözler dünyasında, terk edilmiş hece ve sözcükleri de yalnızlıklarından kurtararak, yeni sözcüklerle yan yana yazmayı da kendime görev bildim. Bu dünyada sonsuzluk olmadığı için, sonsuzluğu istemedim, sonsuzluk ahret hayatında var olduğunda, ahrette sonsuzluğa götürecek sözleri yazmaya gayret ettim. Yüzlerde gönüllerde açacak çiçeklerin tohumlarını ekmeye gayret ederken, ne kadar başarılı veya başarısız olduğumu yüce Rabbim belirleyecek karşılığını da Rabbim verecek. İnsandan beklentim yok, çünkü yazma aşkını Rabbim verdi.

Bu yazdıklarım özgüvenim hiç değil, yolda yürürken düşündüklerim, dikenleri kendi elime gönlüme batırırken, sizlere dikensiz gülleri uzatmaya çalışırken yorgunluğumdan ziyade, beni canlı tutan gözlerinizdeki samimiyetin parıltısını görerek duyduğum sevinçten başka bir şey değildir. Selamlarımla.
Mehmet Aluç