Bir ses dokundu yüreğime
Öyle naif öyle yorgun öyle huzur vericiydi ki
Bir an her şeyi susturup
sadece onun sesi çınlasın istedim kulaklarımda

gönlümde sallanan bir sandalye
o sandalye de ben dizlerinin dibinde
dinledim onu çocukmuşum da bana masal anlatır gibi
rüya da olsa zamana inat
avuçlarımda biriktirdim her kelimesini
Belki andı belki rüya
Ama güzellikler diyarıydı çırpınan yüreğim


Dudaklarından dökülen her sözcük
Kelebek dokunuşlarıyla ruhuma dokunuyor
Her sözcükte bedenimde yangınlar başlıyor
İnceden inceye titriyordu dudaklarım
o hissetmesin istiyordum
Ses tonuma hükmetmeye çalışıyor
dur diyordum göğüs kafesime sığmayan nefesime
Ve beni görüyormuş gibi
Köşe bucak saklıyordum kızaran yüzümü

Evet

Aşk kapımdaydı
Ama ben yorgun
ben kanatları uçmayı unutmuş
Yarınsız bir kelebek
Açmalı mıydım o kapıyı
Elim uzanmalı mıydı son kez tokmağına
Yaşamla ölüm arasındaki o ince çizgide
Kendine hükmü olmayan bir meczup gibi
Dudaklarımı sıkıp ellerime zincirler vursam da
Ona yazmama engel olamıyordum

İçimden geçen bütün yollar ona çıkıyordu
Oysa ben aşk cephesinde gazi olmuş bir yürek taşıyordum
Yaralıydım

Umutsuzdum

En çok da yarınsız
Başımda esen kavak yellerine inat
Topluyordum aşktan kaçan saçlarımı
Dudaklarıma yapışan mutluluk nameler imi gizliyordum
Ellerim onu arıyor
Dilim adını anıyordu
Ve bir kez daha atıyordu yüreğim kendini ateşe

Ve uyandım

Ne aşk vardı nede o
Yine gitti bir sigara deyip yaktım sigaramı
sevgiyle dans ettirip çırılçıplak hayallerimi
Sigaramın dumanına sakladım gördüklerimi
Ve aşkla deyip selamladım yeni günü

hayır olsun inşallah