0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
779
Okunma
Seninle şöyle bir çocukluğumuza gidelim.Yine senle yemiş ağacını taşlayalım, çamurdan evler yapalım, sırtımıza dünya yükünü değil de okul çantamızı ve içinde patetes ve ekmek olan beslenme çantamızı alıp yola koyulayım...Çocukluk arkadaşım..Yine kahvaltısız sabahlar yapalım yetişmeye çalışalım, büyüyelim.Ögle araları erik yiyelim mesela, hani böyle zaman nasıl geçsin bilmeyelim.Hadi söyle oturalım bir soba sıcaklığında donan ellerimizi ısıtalım...Fakat bir gün ayrılırsak birbirimize hatırlatalım bu günleri..Çünkü hatırladığımız sıkça tekrar edeceğimiz günlerdir onlar.Eğer birimiz unutursa diğeri hatırlatsın ona.Çocuklarımıza anlatalım büyüdükçe renklerden ayrılmasınlar diye...🌈🌸
