Ayrılıklar diş ağrısı gibidir rüya gece vurur diyordu bir şair
Peki azı diş imiydi yoksa köpek dişimi sorular sorular yine karanlık geceden de karanlık duygularımla bir şiirin sancılı doğum anlarına şahitlik ediyorum
Ağır kanamalı bir bekleyiş
Umutlar sandıklarda yarınlar kaybolmuş
Çığlıklar gecenin kulaklarını yırtıyor
Yorgun bedenimi sürüklüyor acılar aç kurtlar gibi bedenimi parçalıyor sensizlik
İşte yine aynı sahne gidişin
Beynime kazınan o an
Dilimle dudaklarım arasında can çekişen kelimelerin boğazıma gömüldüğü ölüm anları
Hayatımı bir filim sahnesi gibi uzaktan izliyorum
Bazen gözleri doluyor bazende umutları kırılıyor bedenimin ayakta alkışlıyorum acıları
Piç sesleri arasında oscarı çoktan takıyorum eserine
Ne güzelde tarumar ettin beni
Ne güzelde çaldın mutluluk sürmelerimi
Gözümde donan yaşların serinliğinde yüzümü döndüğüm rüzgar en afillisinden patlatıyor tokadı
kendine gel rüya diyor kendine gel
Bu yorgun ellerle mi
Bu kırık dizlerle mi
Ya bu umutsuz umutlarla mi diyemiyorum
Bedenimi parçalayan acı kurtlarına rağmen açıyorum itina ile bağladığım saçlarımı bir kesik atıyorum gecenin çığlık çığlığa bedenine ve yırtıyorum mutsuzlukların sensizlik göz bebeklerini ellerime batan sen kırıklarına inat
Mutluluk bantları takıyorum bir iki üç
Ve haykırıyorum beni yenemezsin hayat ben izin vermedikçe
Yenemezsin