Apartman içi… Kapı önlerinde ayakkabılar… Orta yaşlı bir adam ilk kapıya yaklaşıp dikildi.

Arka arkaya çalan kapı zili… Bir kadın göründü. Kapıyı açtı. Adam, kadın tanıdık olsa gerek gülümsedi. “Öğretmenim evde mi?” Kadının üzüntüsü göz çukurlarına oturmuştu. “Buyurun.”

Genişçe bir salon… Pencere önüne çekilmiş tekerlik sandalyede yaşlı bir kadın… Kadınla adam yan yana kanepede oturuyordu. Adamın dalgın bakışları… Kadın buruk sesle “Dokuz aydır ileri düzey alzaymır. Kimseyi hatırlamıyor.” Adamın boğazı düğüm düğüm… Yaşlı kadının dizlerinden çoraplarının üzerine doğru damlalar aktı. Kadın telaşla fırladı. Sandalyenin gidonlarından tutup sürdü. “Banyoya gitmemiz lazım.”

Adam arkalarından koridora çıktı. Sağ tarafına baktı. Kadın dikkatle sandalyeyi banyoya sokmaya çalışıyordu. “Ben gidiyorum.” Kadın mahcup “Sizi uğurlayamıyorum, kusura bakmayın.” Sandalye banyoya girerken adam kapıya adımlamıştı. Yaşlı kadının yavaşça kıpırdayan dudakları… Nefesle beraber süzülen iki kısık hece “Meh-met” Adam eşikte durdu. “Öğretmenimmm!” Koşturdu. Banyoya girdi. Yaşlı kadının elini avuçlarına alıp öptü.

Sınıf kapısında bekleyen elleri kolları dolu kadınlar… Son ders zilinin çalmasıyla sınıfa girdiler. Üst başları pırıl pırıl, bakımlı öğrenciler öğretmen masasının çevresine yığılmışlardı. Kadınlar çocukların arkasında toplandılar. “Öğretmenler gününüz kutlu olsun.” Öğrencilerin ellerine tutuşturulan hediye paketleri… “Ver bakalım öğretmenine” “Yanında dikil fotoğrafınızı çekeyim.” Sınıfın arka sırasında suspus oturan erkek bir öğrenci… Terlikler ayağında… Boyu kısa pantolonu… Sökülmüş dizler… Siyah önlüğünün eksik düğmeleri… Uçları yırtık beyaz yaka… Baş öne eğik… Sessizce sırasından çıktı. Kapıya ayaklarını sürüye sürüye yürüdü. Eşikteyken öğretmen ayağa kalktı. Sevgiyle baktı. Yüksek sesle “Mehmettt!” Çocuk durdu. Heyecanla kalkan baş… Yaşlı gözler… Kocaman bir gülümseme “Öğretmenimmm!” Koşturdu. Kalabalığın arasından sıyrıldı. Öğretmenin elini avuçlarına alıp öptü.