Doluya koydum almadı
Boşa koydum dolmadı
Hayat ben seni ne yaşayabildim nede senden gidebildim
İnsanlar dedim
Acıdım
Dostlar dedim
Kanadım
Dilim yalana elim harama gitmesin dedim
Küfürler im haddini aştı
Yürek doldu patladı patlayacak
Kırmak istemediklerim beni hep tarumar edecek

Artık bıktım
Öksüz yetim acılar kundaklamaktan
Ayrılık av usunu tıka basa yutmaktan
Artık bıktım
Dost dediğim yüzlerin bir bir ters dönüşünden
Artık bıktım
Varsa sizin bildiğiniz bir dünya
Kes biletimi kondüktör bu hayat fazla bana

Sırat uzun
Sırat ince
Sırat kıldan
Korkmuyorum düşmekten
Korkmuyorum yanmaktan
Korkum Rabbim’e veremeyeceğim hesaplardan

Şimdi ne koymalıyım bu u dönüşünün adını
Sana dost mu demeliyim
Yoksa dostçuk mu
Sen yerini kendin belirle
Benim başımın üzeride müsait
Ayağımın altıda
Unutmadan küçük bir not
Ayaklarımın altına düşeni bir daha başıma taç yapmam

Şimdi sil salyalarını
At üstündeki kurt postunu
Ya gel adam gibi
Yada git hiç gelmemiş gibi
Ben dostumu da düşmanımı da
Er meydanında tanırım

Şimdi topla tasını tarağını pılını pırtını
Ve git
Yirmi dokuz harfle gelmişine geçmişine şiirler yazdırma bana
Şiirlerin günahı ne