GÜNAYDIN
Yüreğinin sesini aç : çünkü hiç bir şey tek taraflı olmaz,hiç bir hayat umutsuz yaşanmaz

Ad amin biri bilge bir kral olmakla un sal-miş olan kralın yanına gider.
Krala sunu sorar
’Efendim söyleyin bana hayatta özgürlük var midir?
’Kral ’Elbette’ der,’Kaç bacagin var senin?
’Adam soruya şaşırarak ’İki efendim’ der.
Kral ’Pekala, tek bacağının ustun de durabilir misin?
’’Elbette’ diye cevap verir adam.
Kral ’O halde hangi bacagin üstün de durduracak san karar ver’.
Adam biraz düşünür ve sol bacagi üstünde durmaya karar verir.
’Tamam’ der kral
l’Simdi de öteki bacagini kaldır.
’Adam şaşırır
’Bu imkansız kralım’ der
’Gördün mü? ’ der kral ’özgürlük budur. Sadece ilk kararı almakta ozgursun.



Ondan sonrasında değil.’
Hayat gerçekten böyle idi.



İlk kararı alıyordun ve gerisi o ilk karara bağlı olarak gerçekleşiyordu.

Hayat hata kabul etmiyordu.

İlk kararın doğruysa isler yolunda gidiyordu ama eğer yanlış bir karar aldıysan, her şey zincirleme yanlış gidiyordu.

Mesela işini, eşini ,aşını ,seçerken...



Has bel kader, iyi düşünmemeden, yeteneklerinin farkında olmaksızın bir meslek seçtiğinde omur boyu isini zorla yapmaya mahkum oluyordun.

İsinin başlangıcındayken başka bir is yapmayı özlüyordun.



Yanlış bir karar ayni evde yasayan iki düşman yaratabilirdi. Ask zorunluluğa dönüşebilir ve hayatini cehenneme çevirebilirdi.

İlk kararı alıyordun, bu konuda özgürdün ama devamında senin kararına bagli olmayan pek cok sey gerçekleşmiyordu.

Hayat kararlardan ibaretti ve kararlar birer kibritti.



Doğru yerde ateslendiginde seni ısıtacak atesi çorbanı kaynatacak atesi oluyordu, yanlış yerde ateşlediğin vakit ise işinde bulunduğun evle birlikte seni de yakıyordu

Ama biliyordun ki; özgürlüğünü kullanmış ilk kararı vermiştin ve yeniden başlama cesaretin yoktu.

Bazı insanlar vardi hayatta...Onlar ise her şeyi aralardakini bırakıp yeniden baslayacak kadar cesurlardı.



Ama ben onlardan biri olamıyordum olamadım.

Bunca emek bunca çalışmaysa sanki öpmüş gibi bir çırpıda atı veremiyordum.

Oysa göz ardı ettiğin bir şey vardi.

Hayat çok kısaydı ve mutsuz olduğun islerle ve insanlarla her ne kadar anı yakala sanda, ömrünü zamanını paylaşman zaman öldürmek ,



Ayni zamanda ruhunu öldürmekle benim için eş anlam taşıyordu


Evlilik konusunda da iyi karar vermek gerekiyordu.