İstanbul Büyükşehir Belediyesi, toplu taşıma araçlarında, özellikle Metrolarda, Metrobüslerde unutulan eşyaların, depolarda, sahibi gelir alır diye bir süre bekletildikten sonra , satışa çıkarıldığı haberi geçti akşam haberlerinde önceki gün. Neler neler yoktu ki. Televizyondan, Takma dişlere kadar.. Cep telefonları, tabletler, bebek battaniyesi, ayakkabılar, kazaklar,elbiseler gibi.. her türlü giyim eşyaları, börek çörek v.s. gibi çok çeşitli Gıda maddeleri ,traş makinası, fön makinası, saç kurutma makinası..daha neler neler.

İnsanların kafaları çok yorgun. Çalışma koşulları zor. İşyeri çok uzak, Ulaşımda çok uzun zaman harcıyorlar. Sabah işe yetişmek için çok erken yola çıkıp toplu taşım araçlarında uyuyorlar. Geçim sıkıntısı, ödeme zorlukları, borç taksitleri.. Bütün bunların sonucunda ailede huzursuzluk ve geçimsizlikler, tartışmalar. Bozulan evlilikler. Ayrılan sevgililer. Sevip de kavuşamayanlar.. . Derslerinde başarılı olamayan öğrenciler. Sınav sitresleri. . Daha da neler neler. Hastanelerde sıra bekleyenler. İlacını bulamayanlar veya ilacı bulup da alacak parası olmayanlar.
Sonuç olarak Hastahanelere baktığımızda en çok hasta sayısında artış gösteren Poliklinik Psikiyatri... Her geçen gün sakinleştirici kullananların sayısı artmakta..
Bu durumda sonuç olarak Unutkanlıklar da artıyor tabii ki.

Bunca yoğunluk içinde , eski dostluklar, komşuluklar, köklü arkadaşlıklar ve akrabalıklar da unutulmakta. Ekonomik etkenler sık sık görüşme imkanını zorluyor.
Bayramlarda akraba ve dost ziyaretine gitmek bile önemli bir ulaşım yükü getiriyor. Uzun zaman görüşmeyince dostluklar da unutuluyor. Unutulmak insanları incitiyor üzüyor. Bir şarkı vardı eskilerde, " Sevmek mi güzeel, yoksa sevilmek mii..? ne dersiiin.." diye.. Unutulmak mı daha incitir insanı yoksa sevdiklerini görmek isteyip de arayamamak mı. ?
Sevdiklerinizle, özlediklerinizle, nice mutlu sağlıklı huzurlu yıllar dilerim.
Her zaman, özlenen, aranan ve arayan insanların çoğunlukta olduğu toplumları görmek umut ve dileği ile ..

SEVİL AĞTAŞ