BİR GARİP YOLCU
Değerli Dostlarım!

Bir insanla tanıştığınız anda aslında onunla ayrılığınız da başlamış demektir. Biz sizlerle tanışırken bu ayrılığın farkındaydık aslında. Sizlerle tanışmak çok güzel ama ayrılık için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Allah bizi Türkiye’de sizleri Kazakistan’da dünya hayatına başlattı ve bizi sizlerle Kazakistan’da karşılaştırdı. Çocukken bana; ‘ Siz öğretmen olacaksınız, Kazakistan’a gideceksiniz ve orada beş yıl kalacaksınız.’ deselerdi inanın ben asla inanmazdım. Ama hiç unutmuyorum lise son sınıfta Kur’an-ı Kerim derslerimize giren hocamızla yaptığımız konuşmayı. Benim Edebiyat öğretmenliğini tercih etmemi o istemişti. Bana gelecekte Edebiyat Öğretmeni olarak buralara geleceğimi söylemişti. Söyledikleri gerçek oldu ve biz buralara geldik. Beş yıl boyunca sizlerle aynı havayı teneffüs ettik, aynı sudan su içtik, aynı yollarda yürüdük, aynı mutluluklara beraber güldük, aynı duyguları hissettik ve beraber ağladık. Bizlere bu imkanları sağlayan Türkiye Cumhuriyeti Milli Eğitim Bakanlığına ve Kazakistan Milli Eğitim Bakanlığına teşekkürü bir borç biliyorum. Sizler Tömer’e geldiğinizde çok mutlu olduğunuzu ve kendinizi evinizde gibi hissettiğinizi söylüyorsunuz. İnanın bu ortamı hazırlayan yine sizlersiniz. Sizler bunun farkında mısınız bilmiyorum ama biz bunun farkındaydık. Biz de sizlerle gerçekten bu güzel aile ortamını beraber yaşadık ve çok mutlu olduk. Sizlerden samimiyeti, dostluğu, güler yüzlülüğü, sıcakkanlılığı, yardımseverliği, saygıyı, sevgiyi, merhameti, bütün insanları aynı şekilde sevmem gerektiğini her şeyden önemlisi Rabbimin anlatılamayacak kadar büyük olduğunu öğrendim. Sizler çok iyi insanlarsınız, bundan sonra da daima iyi olmaya çalışın, iyi olun, iyilik yapın, iyilerle beraber olun, yaptığınız iyilikleri unutun ama başkalarına yaptığınız kötülükleri asla unutmayın. Annenize ve babanıza karşı saygılı olun, onları daima sevin ve sevginizi gösterin; devletinizi, milletinizi ve bütün insanları sevin; hem devletiniz için hem aileniz için, hem kendiniz için ve hem de insanlığın kurtuluşu için çok çalışın. Çünkü bizler, bütün insanlar Hazreti Adem ve Hz Havva’nın çocuklarıyız. Ve yine hiçbir zaman unutmayın ki dünya hayatı ahiret hayatının tarlasıdır. Burada ne ekerseniz ahirette onu biçip yiyeceksiniz. Dünyanın sizi aldatan güzelliklerine de kanmayın. Benim eğer sizlerde bir hakkım varsa ben onların hepsini helal ediyorum. Biz zaten bu yola çıkarken bütün insanlara hakkımızı helal ederek çıktık. Sizler de bana hakkınızı helal ediniz ve bana iyi bir insan olmam için dua etmeyi de unutmayınız. Ben her zaman sizlere dua ediyorum ve etmeye de devam edeceğim. Sizler benim eşimi ve çocuklarımı ne kadar çok sevdiğimi biliyorsunuz. Şuna inanın ki tüm kalbimle söylüyorum ben sizleri ailemi ne kadar seviyorsam o kadar seviyorum.

28.08.2007 Salı günü sabah namazı vaktinde geldiğim Almatı şehrinden yine bir sabah namazı vakti 06.07.2012 tarihinde aranızdan ayrılıyorum. Aranızdan ayrılırken hepinize hoşça kalın, Allah’a ısmarladık, kendinize iyi bakın ve Allah’a emanet olun, diyorum. Bundan sonraki yaşamınızda sağlık, mutluluk, başarı, bol kazanç ve uzun ömürler diliyorum. Yolunuz bir gün Türkiye’ye düşerse sizleri evimde misafir etmek istiyorum. Sizleri asla unutmayacağım, daima hatırlayacağım ve uzun süre sizlerden hem aileme hem dostlarıma hem de Anadolu insanına bahsedeceğim. Kalın sağlıcakla.

Hüseyin Kocaispir

TÖMER Öğretmeni