fonda akşam güneşi
ufkum kızıl
anılar
dünler ötesi

kalbim müebbet yemiş aşka
gözlerim yarı açık cezaevi

tamam o kadar dramatize etmeyelim..

ah bu şarkılar yok mu
o nasıl dön demek öyle
o nasıl ne olur
ne olur dön banaaa’’
ne olur bir daha söyle Tuğçe

artık erkenden çörekleniyor akşamlar
güneşi koynuna almaya ne kadar da hevesli
şu karşıki dağlar

oysa bir konu bulup etrafında dönecektim
karşımda ekran
altında tuş olmayı bekleyen harf takımı
masamda yarım bardak çay
külleniyor yarısı

külleniyor çünkü sol elimde sigaram
bardağım kül tablası..

ara ara pencereden bakıyorum
ilhamın gelmediği yerde
gelmez tabi
ilham pazar gezmesinde

akşam gölgesini seriyor giderek
dağların eteğinde

kararanlık diyorum
ayıpları örtecek gibi

dağ dağa kavuşacak
karanlığın kör vakti..

hah kaç kadeh kırıldı çıktı şimdide
olacak iş değil

sen çay bardağısın
boşa heveslenme