LETÂFET : İncelik. Nezâket. Hoşluk. Memnun edici. MemnuniYet.

LÜTUF : Karşılıksız ikram, yardım, destek, iyilik.

İltifât. İltifata tabi. Gönüllülük. İçtenlik.

Lokum.

Lütuf, Lâtif, İltifat sözcükleri, lokumu anımsatıyor bana.

Lokum tadında. Lezzetli, leziz, hoş.Gülümsüyorum. Gülümsetiyor insanı.

Liyâkat, liyâkatli.

Lokmân Hâkim.

Ledün ilmi. Ledünni Yet.

Okuma yazması olmamasına karşın, sanat, zanaat, ilim ve irfan sahibi, liyâkatli, Lâtif Kişilik.

Bizim insanımız. Anadolu kadını, erkeği.

Letâfete hasret kaldık.

Lâtif kişiliklerin, ezik, dahası keriz algılandığı, kaba saba bir toplum hâline geldik.

Lâf ebesi olduk.

Mevlâna Celâlidini Rumi konuşulunca âşık kesiliyoruz. Oysa, Mevlâna’nın, letâfeti ile iltifata lâyık olduğunu, ya bilmiyoruz, yahut önemini bilmiyoruz.

Lokmân Hâkim. Ooo büyük âlim. Köle iken, ilim hikmet erbabı, hükümdar danışmanı olmasına sebep liyâkatını, letâfete borçlu olduğundan habersiziz.

Civanmert bir ulusu bu üstünlüğe taşıyan özellik, güzellik, letâfettir, lütuftur. Unuttuk.

Hayat çok zor, incelik pirim yapmıyor. Dahası, zararını görüyoruz.

Kolay değil elbette ki, olsaydı, herkes Yunus olurdu, Mevlâna olurdu.

Damlasın bari. Ağzımız sulansın. Özenelim. Özendirelim.

Ağzımızın tadı yok.

Koşuyoruz, koşturuyoruz, yorgunluktan, mücadeleden, kalmıyor hâlimiz.

İsteriz, elbetteki. Ama. Hayat işte.

Lokum. Kâliteli bir lokum.

Lokum tadında bir yaşam dileklerimle..