Bir gönül bahçesi düşünün içinde onlarca fidan olan kiminin adı Ali, kiminin adı Veli, kiminin Fatma, kiminin Rabia, kiminin Hasan, kiminin Ayşe...

Birde bu bahçede bir çınar ağacının olduğunu düşünün bu fidanlar onun etrafında toplanmış o çınar ağacının gölgesinde günden güne büyüyor, günden güne yeşeriyor, filizleniyor ve her geçen gün daha da büyümeye devam ediyor. Bu çınarın birde dalları varmış ama bu dalların değişik isimleri varmış kimisinin adı iyilik, kimisinin minnettarlık, kimisinin merhamet, kimisinin tebessüm, kimisinin hüzün, kimisinin şükür, kimisinin dua, kimisinin vefa, kimisinin sevinç, kimisinin de insaniyet olan...

Ve çınar ağacı bu bahçenin oluşumuna öyle güzellikler katarmış ki her geçen gün bahçeye yeni fidanlar gelir, ağaçta da yeni dallar çıkarmış. Bu bahçenin toprağının asıl ham maddesi ise Allah rızasıymış.

Evet bende bu bahçeye geçenler de girenlerden biri oldum, birbirinden güzelliklerle dolu o bahçede ki çınar ağacı ile tanışıp, o fidanlardan bir kaçını gördüm, hatta o ağacın dallarından biri bile olmak bana da nasip oldu.

Dilerim bu bahçede ömür boyu hep baharlar açsın, fidanlar yetişsin, çınar ağacı dimdik ayakta olsun, dalları da uzadıkça uzasın.

Ve bir gün Allah Azze ve Celle bizlere asıl en güzel bahçe olan cennet bahçesinde olabilmeyi, gövdesi aşağıda dalları da yukarıda olan, ne de güzel anlatılan Túba ağacının gölgesinde gölgelenmeyi nasip eylesin.

Amin...