dünya yetmedi az kaldı , bulutlar boştu ve yağmur güzeldi gök kuşağına sardım iki tak şefkat sürdüm yüreğinin üstüne üstüne tutuk kaldı zamanın yankılı alev içselliği öğle güzel bakıyordun ki hemen aldım içime yüreğimin ortasındaki tatlı yere gözlerinle başladı her şey bir günah gibi değil bir gizlilik değildi ,tutkunluğum nerede olsan ora benimdi bastığın ayak izleri ve dokunduğun havanın kırıklığı ...




durma hatırlat anı korkular ve heyecan bunun en güzel huyu aşk penceresinden girmeyen güneş ve aya yakın olmayan ruh biraz eksiktir , hatta eksilir biraz biraz ,gülmek lazım ve kaldırımda oturan kediyi de sevmek lazım hatta ağaçların gölgelerindeki hafif ıslaklığı onlar ki çimen kokusu hayatta yaşamıyı ve renklerin kokusunu öğretir yürümeli biraz gölgelerim ki seni hatırlatır benden bir yansıma yere göğe sığmayan senlik ile