Bir ülkede kanunlar ne kadar muazzam olursa olsun;
Eğer ki! ülkedeki kültürel ve yaşamsal yapı özgürce yaşanamıyor ve sağlanamıyorsa
O kanunların adaletli olmasının vicdanlardaki acıyı dindiremeyeceğinin bilinmesi gerekir

Bu nedenle eğitim ve kültürel yaşam kalitesini artırmak devletimizin acil eylem planları arasında birinci derecede yer alarak, eğitim ve kültür politikalarını geliştirmeye öncelik vermeli
Hedef koyarak işe buradan başlamalı kendine birinci vazife edinmelidir

Özgürlükçü demokrasinin özünde bu vardır
Evrensel rehberimiz anayasamız gözbebeğimiz gibi önem vermeliyiz

Ülkemizde tatsızlık veren hadiselerin
Vicdanları kanatan vede süreklilik gösteren bir hal alması
Olaylar karşısında sadece slogana dönüşen tepkilerin çığ gibi sosyal medya aracılığıyla yapılması, güya duyarlılık oluşturmak tek başına vicdanlardaki acıları dindirmeye ve sorunu çözmeye asla yeterli değildir

Palyatif tedbirlerle vicdanları kanatan yaraların iyileşmeyeceği tam tersi yaşanan acıları kat be kat artıracağı görülmektedir

Her olay bazlı neticesinde ki sonuçlar bunu bize doğrulamaktadır

Bu nedenle Kültürel altyapıyı sağlıklı yapmak gerekir bu ise iyi bir eğitim bütçesiyle mümkündür
Halkımız bunu topyekün talep etmeli ve eylem geliştirmelidir
Ülkenin aydınlık yarınları için elzem olan kültürel gelişmişlik düzeyine biran önce kavuşmak tek hayal olmalıdır
Ne yazık ki
Ülkemizde Diyanet bütçesi eğitim bütçesinin neredeyse iki üç katı kadardır
Bu demek oluyor ki çocuklarımızın ve milletimizin geleceği açısından pek parlak günlerin olmadığını bu dahi bize net olarak gösteriyor demektir

Çocuklarını eğitmeyen toplumlarda huzur asla sağlanamaz
Kültürel gelişmişlik hayal de kalır

Yaşamsal kaliteyi artırmak vede insanımıza değerli olduğunu hissettirmek istiyorsak eğer
Devletin biran önce köklü kalıcı demokratik çağdaş ilerici ve de özgür düşünceye dönük eğitim seferberliğini tüm ülke genelinde başlatmalıdır

İyi bir dünya düzeni ancak böyle kurulabilir
Aksi halde kendimizi kandırmaktan öte geçemeyiz
Nice saygılarımla

Müslüm BAYRAM