aynı fotoğrafta karelere bölünmek istemem doğrusu
metalik bir merceğe gülümsemek hele
ceeee
yok deveee

istemiyorum çünkü insanız nihayetinde
ve insan insanın bişeyidir derler
biri, birinin bir şeyi olunca
kıyamete gebe

aynı anda aynı aynaya bakmak gibi değil bu durum
gün gelip ayrıldığımızda
elindeki resimde gülen adam! olmak
ve sana gülümserken ellerince makaslanmak

düşünsene
ne sinir bozucu

belki de sırıtırken yakılmak düşecek nasibe
insan yanarken güler mi hiç

ha evet
bir seçenek daha var

misal bir resmi suda boğmak gibisinden
eşi benzeri görülmemiş
acayip bi yöntem

bu yüzden fotoğraf çekinmeyelim
yani fotoğraf çekinmekten çekin’elim derim

hele ki arkasına tarihe not düşer gibi el yazmalı bir miladı
aslaa

yok doğum günü
yok şubatın ondördü
yetmiyor gibi
tanışmanın yıl dönümü

yıl demişken
seneleri atlı karıncaya bindirdik de ne oldu

bak,
kimse kağıttan helva yedi diye çocuk kalamıyor geçmişte

hem zaten....