....
Birilerinin varlığımızı kabul etiğinde ona ait bir şey artık hissetmeyiz, nesnelerle kurdumuz bağ gibi. Vitrinde duranın daima cazip oluşu, onu kendine ayıt kıldığın oda bitiyor. Dün çok cazip gelen erkek yada kadı, ertesi gün hiçbir anlam ifade etmemesi. Ama insanlar nesne değildir bir karşı döngüsü oluşur. Bu oldukça yıkıcıdır. İlginç bir durundur aşk köle sahibi ile köle arsındaki bir denge unsuru gibi gözükür. Sevgi diye adlandırılan simgesel mesaj hepimizde aynı şifreyi ifade etmiyor. Aşk tabi olmak değildir.
ilk bakışta: Sesler jestler tavır tutum beden hepsi çok önlenmeli olur bir insana karşı genelde ilk tema öneli dir. İnsan ilk o an bu kadar dikkatli iyi bakar güvenli alanı oluştuğu an ona bu şekilde bakmaz. Bir önem kalmaz. İlkel insan avcıydı avını elde etmek için iyi kamufle olması gerekir. Kuvvetle ihtimaldir ki insan insana aynı av teknikleriyle yaklaşır. İnsan av ve avcı biliş ile yaklaştığında, ruhsal güven kalmaz. Sürekli bir tetik hali. Sadece ilkel benlik av ve avcı sorunsalından hareket eder av olmaktan çıkan bireyin onun için bir anlamı kalmaz. Av yada avcı hanği tarafa durduğumuzun bir önemi yoktur, iki durumda tüketmek üzerine kuruludur. Oysa insan insanla ilişkisi kuşaklar boyunca birbirine aktardığı yaşamsal bir bilğide vardır. Birbirini yaratma estetik değerler. Güzelik vs.. insan sadece ilkel benlik değildir. öle olsaydı asla bu iki benlikler arasında acı duymazdı.
Çek timiz acılar kanımca bir benlik mücadelesidir. varız varlığımız bir başka isnada görünür olduğunda görünürüz.
...