Estetik, duygusal olanın yalnızca güzellikle olan ilişkisiyle alakalıdır. Estetik denince ve duygu, güzellikten bahsedince akla ilk gelen müzik ve resim sanatlarıdır. Müzik sanatında duygular ön plandadır. Duygu denince hepimizin de bildiği, hissettiği ve yaşadığı gibi içte yaşanan yani her insanın içinden geldiği gibi içindekileri bir müziğe, o müziğin içindeki ritme ve müziğin müzik olmasını sağlayan, insanın duygusunu en iyi şekilde yansıtabilecek olan müziğin içindeki öyküdür yani sözlerdir. Öykü de zaten sözlerden oluşmuyor mu? Harflerin sözcükleri, sözcüklerin cümleleri, cümlelerin sözleri, sözlerin de öyküleri oluşturduğunu biliyoruz öyle değil mi? İşte müziğin müzik olmasını, insanın içine işlemesini sağlayan da asıl budur. Bunlar olmazsa müzik olur mu olmaz değil mi? Aynı şekilde resim sanatı da öyle hemen hemen; Resimde de harfler olmadan sözler olabilir mi, meydana gelebilir mi? Hayır gelemez, söz olmadan konuşabilir mi insan konuşamaz, konuşamazsa da düşünemez. Haliyle düşünmezse de hayal kuramaz, hayal kurmayınca da bir şey çizemez, çizemeyince de ortada var denecek bir resim sanat eseri de olamaz. İşte tüm bunlar olmadan estetik duygu da olmaz, yani müziğin kahramanı müziği dinleyicinin önüne sermeli ki o müzikte ya da yine resimde de yapılan eserin, kahramanı resmi meydana koymalı ki sanatlarda estetiklik olsun. Zaten sanatın da amacı eserleri estetiğe sunmak değil mi?

Fatma SELÇUK