5
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
1015
Okunma
umut işte
ağzını sıkı tutamayan maviydi eskiden
balon hırsızı bir göğe
mutluluğu kaptıran..
dedenin atları vardı
anlata anlata bitiremediğin
ne dedeni bilirim
ne de atları görmüşlüğüm vardı ama seni bir çiftlikte hayal etmenin ötesine geçiyordum
gözlerimin önünde başaklanan saçlarından rüzgar
zeytinleniyordu umuda
umut işte
dalda durduğu gibi değil
meze olup eğildi
zengin sofrasında..
artık topladığımız çilekle takas etmiyorduk dondurmayı
ve hazıra konmuyordu reçel
ekmeğin üstüne
bilmiyorum karıncalar aç kaldı mı bizden sonra
hani saklandığımız yerde unuturduk yarısını
bulunmak heyecanıyla..
..
akşam oldu
şimdilik bu kadar yeter
unutma,
ağzını sıkı tut haki’nin
zeytine dal olur belki
çiçek’ten elbisenin..