ŞARAPNEL PARÇASI (Muhtar Gartu Ali’den dinledim)
Yusuf Yılmaz
-Ali ağabey senin oğlun biraz aksak yürüyor, ne oldu?
-Uzun hikaye…
Askerlik yoklaması gelince; Trabzon’da komutan doğuya gidecekleri ayırmış bir kenara. Bizim oğlanda jeoloji mühendisi yeni mezun. Gruba katılmak isteyince komutan:
-Oğlum sen mühendissin bir yerde vazife al vatana, ailene faydalı olursun.
Bir fırsatını bulup o gurubun arasına girer.
Yoklama yaparken komutan,
-Ben seni seçmedim ne işin var burada.
Boynunu büktü.
-Peki sen bilirsin.
Şırnak bölgesinde Osman Pamukoğlu’nun birliğine teslim olurlar.
Terörün en yoğun olduğu zamandır.
Jeoloji mühendisi olduğu için vurulması gereken yerleri başarılı biçimde tespit eder.
-Evde oturuyorum hanım dedi ki ”Bir telefon geldi. Oğlun iyi dedi kapattı.”
İçime bir kuşku düştü. Karakola gittim. Dedim böyle böyle…
Aradılar buldular oğlumu;
-Baba ben iyiyim.
-Gelip göreceğim seni.
-Sahra çadırındayım buraya ulaşamazsın.
Sesini duydum ya “içimden geçti oğlum sağ ise bir kurban keseceğim.”
Koçu kurban ettim dağıttım .
-Gartu, kurban kesmişsin bize bir şey gelmedi.
Gittim Kadırga’ya bir kurbanlı koç daha aldım.

Oğlum terhis oldu.
Birliğin komutanı oğlumun yanına gelmiş. ”Seni doğuran annenin , babanı ellerini öpeceğim”
O sıralarda da ben yayladayım. Görüşemedik.

Bir ara geldi oğlum:
-Oğlum bu ne hal, sen gitmeden terör vardı. Gittin bitireceğiz dedin, bitmedi. Aradan yirmi sene geçti yine bitmedi.
Koca bir savaş on sekiz pkk lı etkisiz hale gelmiş. Bizim de beş şehidimiz var.
Canım öyle sıkkın ki sorma.
-Baba bunların kökünü kazımak çok kolay değil. Adamlarla sohbet ediyorsun, çay içiyorsun bir çatışma oluyor bakıyorsun cesetlerin arasında o tanıdığın adam. Dış destekli. Her türlü yardımı alıyorlar.
-Ayağın nasıl?
- O benim şeref madalyam!...