Temel neden önemli?

Olağanüstü bir eksen kayması var. İşin en üzücü yanı da bunu sıradanlaştırmak, özümsemek, normal kabul edip değiştirme çabasına girmemek.
Betona ağaç diksek, toprağın üstüne de temelsiz yirmi katlı bina yapsak ne kadar mantıklı bir eylem olabilir ki?
Fakat aynı kapıya çıkan yüzlerce söylem ve girişime tanık olmaktayız. Olana razı oldukça, olması gerekenden uzaklaşıyoruz.
Devamlı savunma, suçlama ve mazeret üretme modunda olan bir beyin, kalbine, bedenine, içinde bulunduğu ana, gelecek zamana yön veremez.
Hele bu beyin, milyonları ilgilendiren kararlara imza atan bir görevdeyse, toplumsal erezyonu hızlandıran, katalizör bir madde gibi etki yapar.
Bu nedenle bilge şahsiyetler, düşünürler, bilim insanları, yaşam ustaları; önce kendimizi tanımayı, eğitmeyi, dinlemeyi, anlamayı öğütler, özendirir ve öğretirler.
" Kendisi himmete muhtaç dede/
nerde kaldı gayriye himmet ede" sözü tam da bu hassasiyetimizi pekiştirmek için söylenmiştir.
Ehliyet, liyakat, bilimsel öngörü, insani donanım, toplumsal ortak bilinç, evrensel hukuk, etik ve estetik değer ve kavramlardan çok uzak bireylerin, hak etmedikleri konumda topluma yön vermeleri, önü alınamaz yıkımlara ve ayrışmalara neden olabilmektedir.
Bu tespitimiz ahlak, mantık, adalet, bilim ve zarafet ölçüleri ile tarttığımızda, dünyanın her yerinde geçerlidir.
Bazen terazi doğru, tartan yanlış konumda, bazen tartıcı doğru, terazinin ayarı, taşları hileli olabiliyor.
Yıllar geçse de olan değerlerimizden çalıyor
Kalitemizi ve katma değerimizi artıramıyoruz.
Namdar Rahmi Karatay ustanın 1954 yılında yazdığı şiirindeki, şu vurguyu, maalesef halen haklı çıkarmaktayız:
"Kendi başına sürer kelin olsa merhemi
Tezekten terazinin b.ktan olur dirhemi."
Önce kendini tanıma, eleştirme, başkalarının gözüyle empati yapma, kararlılığını ve duyarlılığını gösterebilmeliyiz.
Ahlaki bir irade, bilimsel bir bilinç, hak eksenli adalet duygu ve donanımlarını kazanabilmek için gece gündüz ne yapsak israf değildir.
Dinlemek, izlemek, gözlemek, okumak için yüzlerce yol ve yöntem var. İhtiyaç hisseden bahane üretmez, alternatif üretir durur.
Nüfus cüzdanımıza, emeksiz olarak, başkalarının yazdığı aidiyet bilgileri, bizi iyi bir insan yapmıyor.
Toprakta hareketsiz minerallerdik, suyla birleşip ana rahmine düştük. Dünyada gözümüzü açtık.
Tekrar toprağa geri dönene kadar durmadan yürümek zorundayız.
Aşkla, insanca, toplumca ve gönülden,
yerli yerinde, ebedi ve edebi yürümek...
24..05.2019
Ali Rıza Malkoç
Samsun
www.arm.web.tr