Gönlümden geçiyorsun haberin olmuyor. Nasıl geçtiğini bilmeni isterim. Merak etme öyle yakıp yıkmıyorsun. Papatyalar aheste aheste dans ediyor, bülbüller güllere en güzel aşk şarkılarıyla serenatta, çağlayanlar hiç olmadığı kadar coşkulu akıyor ...
Kader icabı duyduğum sesin yankılanıyor kulaklarımda. Garip olacak ama daha önce bu kadar mutlu olduğumu hatırlamıyorum. Bazen de nefes almayı unuttuğum oluyor :) Öyle bir selâm vermeni beklemiyorum ya da umut vermen gibi bir eda söz konusu değil. Ama geçiyorsun işte öyle sessiz sedasız bil istedim. Ve merak ediyorum: Nasıl oluyor da bu haldeyken susabiliyorum ? İçimden haykırmak geliyor ama sanki bir güç buna engel oluyor ve haklı da.
Senin gönlünde bir dergâh, vardır oranın da bir derdi değil mi !? Öyle paldır küldür girmemek lazım. Destur varsa derdimi anlatmaya geldim. Yok dersen eğer bir eyvAllah der çeker giderim. Susmasını da biliriz rolümüz icabı. Yoksa bu serencam böyle sürüp gidecek..