Kutsal değerler var.
Sevgiden çıkıp da yola inancı elden bırakmadan bir de onurumuza ve haysiyetimize düşkün.
Bir de ötekileştirilen sayısız insan var.
Değerleri sorgulanan ve atıfta bulunulan.
Öğretilerin kirletilmeye çalışıldığı.
Haris yürekler var yürek olmaktan çıkmış çürük bir tadı olan kin var ve nefret.
Nefsin kurbanı iken çoğu insan günbegün yitip giden güzellikler var ve yok sayılan güzel insanlar.

Var ama var: illa ki de var: illa ki kıyıda köşede unutulmuş iyi insanlar var.

Allah korkusu olan ve aklını kullanan bir de vicdanı elden bırakmadan.

Ön yargılar ise toplumun habis yarası.

İlkesiz ve inançsız toplumlar bir de dününü unutan ve ben-merkezcil yaklaşımlarla her şeyi yok sayan kendini ise ilah sanan.

Oysaki bir tek zerreden ibaretiz.

Oysaki biriciğiz.
Dengede tutmak lazım her şeyi ama her şeyi.

Çürüğe çıkmadan yaşamalı ve de yaşatmalıyız.

Benzer bir başlıkla eklediğim yazımdan sonra bir son sözdü adeta yazdıklarınız.

Var olun.

Saygılarımla dost kalem.