Belki de benimle konuşmasan da. Belki de beni her defasında yok saysan da.Belki de gayet soğuk ve korkak olarak düşünsem de. Ya da seni sürekli rahatsız ettiğimi hiisettirsen de. Seninle olan diyaloglarım hep monolog olsa da. Israrlıydım seni anlamaya.

Sanki böyle olman güzeldi. Senin böyle yapan ,beni sana cekendi. Ya seni çok sevdim , ya da seni gizemli buldum. Ya da seni gözümde çok büyüttüm . Ben sana gizeminden bahsettikçe sen bana hayır dedin.
Ama bana öyle geldin. Sana hissettiğim ilgi de sevgi de belki de bundandı. Hiç bitsin istemedim .Bitmeni beklemedim. Aslında ben senin bana hissettirdiginin bitmemesini bekledim . Sen de bana yine yine ve yine de.
İstemeyen olduğundan beri de . Ben seni hep hissettim.

Hep bekledim ki benim sana hissettiğimi anla. Ama boşuna can çekişlerim.. Belki de benimle konuşmasan da. Beni anlamaya çalışmadan da beni anlıyordun. Senin gündüz uyuman gece uyanık kalmana rağmen benimle ilgilenmen. Bir şekilde hayatımızın saatlerini birleştiememiz bana çekiciliğini arttırandı belki de. Beni benimle kılan davranışların. Her daim yaptığım gibi seninle birlikte olduğum hayalleri beni sana yaklaştırdı.

Seni bana yaptıklarından dolayı affetmiyorum. Ama senin bana hissettirdiklerinden dolayı da affedip bağrıma basıyorum . Bağrım derken bağırdığım yer değil bağrım . Göğsümün ortası sanırım . İşte tam oradan ağzıma dolan ve bana bunu hissettiren senden dolayı seni affediyorum. Belki ilktin belki de sondun . Belki de ben sana söndüm. Ama oldun , bana belki de "Belki" oldun.

Arzzuuu