0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
602
Okunma
Zaman;
Biz farkında olmadan tükenen paha biçilmez servettir,
o’nun kucağında büyüdük ve serpildik.
Gülüşlerimiz
Ve ağlayışlarımız,
Beklenti ve hayallerimiz,
Aydınlık günlerimizin yanında,
Efkârlarımız da onunla yoğruldu.
Zaman ne geçmezmiş dedik te,
On sekizine varalım diye can attık,
Sevdik sevildik,
Üzüldük,
Çalışıp didindik,
Lakin tutunamadık
Tutamadık zamanı avuçlarımızda.
Pervasızca bizi bırakıp gitti.
Zamanımızla birlikte
Gelenlerde göçtü,
Zaman bizi unutturacak galiba,
Bir eserimiz kalır mı acaba geri kalan zamanda.
’baki olan bu kubbede hoş bir sada’imiş ...
Zamana inat bir sedamız kalsın,
Dünya vadilerinde
Arada yankılansın.
Merhaba dünya,
Hadi Eyvallah.
.
Atila Yalçınkaya
