HAVA TAHMİNİ
Bizim köyde bir adam vardı. Bir kazma bir kürek ile mısır ekmeği, ayranı, birde siyah beyaz köpeği yanında, koca dağı eşe eşe fındık bahçesine çevirdi. Tek sevdası vardı “toprak.”
Fındığı sererdik, güneş geldi diye sevinirdik. O mübarek adam havayı bir koklardı batıda bir iki bulut parçasına bakar, yüzüne vuran esintinin derecesine göre ne zaman yağmur yağacağını tahmin ederdi,
-Biraz sonra yağmur yağacak tedbirini al.
-Tamam
Bulutlar gelmeye başlarken hemen fındıkları toplardık.
Sahilde geziyorum iki adam sohbet ediyorlar.
-Ben eski gemiciyim, havayı iyi koklarım.
- Şu değneği al birinci dalganın yerini işaretle, sonra ikinci dalganın bittiği yeri işaretle, iki dalga arasındaki mesafeyi ölç bakalım. Bu gün hava yağmurlu.
Rahmetli oldu şimdi değerli bir ağabey, bir mayıs yedisinde çarşıya iner. Bakar ki insanlar akın akın sahile koşuyor. Kayıklara dolup delikli taşa doğru gitmeye hazırlanırken oradakileri ikaz ediyor.
-Bu hava çok kötü fırtına çıkabilir.
-Nereden biliyorsun,
-Ben yıllarca gemilerde dolaştım, kaptanda oldum,anlarım.
Kimse bu ikazları dinlemez. Deniz patlar. Kayıklar alabora olur, insanlar o panikte bir birine sarılır, yüzme bilenler bile boğulur. Netice çoğu kadın olmak üzere otuz sekiz can heder olur,
Onun için bu gibi durumlarda tecrübeli, değerli insanların sözünü dinlemek gerekir.
Tanrı daha büyük kazalardan, felaketlerden bizi korusun.
O ADAM
Bir kazma bir kürek
Ve çelik bilekli bir adam.
Allah’ım bu nasıl sabır ki
O dağı damla damla kazarak,
Tarlaya dönüştürdü o adam.
Ağaçlarla, kuşlarla konuşurdu.
Yanında köpeği, bir şişe suyu
Ve bir parça mısır ekmeği ile
Akşamı ederdi.
Suyu boşa akıtmaz,
Meyveyi yer dalını kırmaz,
Hava yağmurlu mu güneşli mi şaşmaz,
Kedileri yanından ayırmazdı.

“Toprağa, bitkilere, hayvanlara hizmet
Hakka hizmettir” derdi.
Vatan denince gözleri dolar,
Toprağı anasından ayırmazdı.
Bugün,
Toprağı ve vatanı tehlikede görse,
O ruh o imanla,
Mezardan canlanır gelir,
Bir nefes de!
Yusuf Yılmaz