0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
783
Okunma
“Ellerini çok seviyorum”, dedi kadın. Oysa “ellerinden belli olur bir kadın” diyordu şair.
“Ellerini çok seviyorum; o estetik hareketler, konuşmadan bile hareketle her şeyi anlatan halleri…”
“Börekler açarım sana” felsefesiyle hareket eden kadın, “… bir tane yetmez, iki tane …” hırsıyla midesizlerin midesinden geçerek kalbine giden yolu arıyordu.
“Gözlerini çok seviyorum”, dedi kadın. Oysa “gözümden gönlümden düşen düşene” diyordu şair. “Gözlerini çok seviyorum; çok anlamlı bakıyor…”
Güvenmek istiyordu kadın, yaşadığı onca güven kayıplarına rağmen. Güvenilmek istediği ise meçhuldu. Umutsuzdu ve umutsuzca sevilmeyi bekliyordu.
