-Bilmiyorum nasıl başlasam mektubumun ilk satırlarına canım sevdiğim tatlı insan.
-Sen,hayatımda tanıdığım en mükemmel ve harika bir insansın benim için.Seni bu kadar çok seveceğim aklımın ucuna bile gelmezdi.Şimdi ise benim için dünyanın en değerli ve en önemli ve de çok ama çok sevdiğim biri oldun.
-Öyle mahzun bir halin var ki incinirsin diye çok korkuyorum.Ne güldüğün ne de ağladığın belli.
- Belli ki hayatın acımasızlığı seni böyle yapmış.Çektiğin sıkıntılar, sana hayatın güzelliklerini hiç yaşatmamış.Yakınların,öyle çok arkandan vurmuşlar ki hiç kimseye ama hiç kimseye güvenin kalmamış.Tanıdığın bütün insanlar da aynı şeyleri yapacak diye hiç birine güven duymuyorsun.En güzel yılların hep acı dolu sıkıntılarla geçmiş.
-İlk olarak lise çağlarında babanın ölümü vurmuş.Bütün ailevi yük üzerine binmiş,küçük yaşta yetim kalmış kardeşlerine bir baba olmuş;onlar için elinden geleni yapmışsın.Sonra,üniversite hayatın bitip de ilk görev yerinde bir güzele gönül vermişsin ve sevgisini hep içinde saklamışsın.Rahmetli anan,senden habersiz;senin dengin olmayan,seni asla anlayamayacak bir genç kızla söz kesmiş.Köye döndüğünde,yapılan yanlışı öğrenmiş,itiraz etmişsen de nafile.
-Ananın sana küsmesi sonucu,istemeyerek kabul etmişsin işte orada hayatın zindana dönmüş,evlenmişsin.Ondan sonrası zaten belli çekmişsin çekebileceğin kadar.Ama bu evliliğin,hiç bir zaman sana mutluluk vermemiş,öylesine devam etmişsin hayatına.Her şeyi içine atarak yaşamışsın.Yaşadığın bu acılar seni üzmüş ama geriden gelen tüm insanlara ibret dersi verecek eserler yazmaya başlamışsın.
-Zaten hayat hep böyledir.Birinin acısı başkalarına mutluluk olurmuş. Allah’ım hiç kimseyi başkalarının acısı ile mutlu etmesin. Sende,yazdığın çok güzel şiirlerinle birçok insanın duygularına tercümanlık yapmışsın.Yazdığın tüm şiir ve edebi yazıları okudum hem çok beğendim,hemde üzüldüm. Bu acıları yaşaman hiç iyi olmamış.
-Yaşarken ölmüşsün de arkanda ağlayanın olmamış.En güzel yıllarını yakmış,yıkmış kül etmiş bu evlilik..En sonunda,eşinden ayrılmış,uzun bir süre evlatlarının hasretini çekmişsin,bu sana ikinci bir azap olmuş.Ama uzun bir aradan sonra evlatların seni görmeye gelmişler bu da seni çok sevindirmiş. Allah’ım,onların acısını yaşatmasın sana.Sen de mutluluğu fazlası ile hak ediyorsun.
-Yıllar sonra seni tanıdım ve senin gibi değerli iyi bir insanla evlilik yaptım.Seni çok sevdim ve sana çok değer veriyorum.Zaman içerisinde gördüm ki sen de beni çok sevdin.Bunu senin çok mutlu görünmenden ve davranışlarından anlıyorum.Kısacası sen de beni çok sevdin,seviyorsun.Allah,her ikimizinde mutluluğunu ölünceye kadar devam ettirsin.
-Tüm okuyucularıma en içten saygılarımla.

09.03.2019-Cumartesi saat:12.26

Sevda Gül Ekici