Çocukluğumdan beri idamdan her daim ürperirim. Film de bile bu sahnelerden uzak durmaya çalışırım. Ama, diğer ülkelere baktığımızda değişik ölüm cezası uygulamaları mevcut. Kimi asarak, kimi kurşuna dizerek ve kimi de elektrikli sandalyeyle insanların hayatlarını sonlandırıyorlar.
Son günlerde Mısır’daki idamlar... Sisi cuntası nice fidanı solduruyor. Bizde olmadı mı zamanında? oldu elbette, Bizde de vardı cunta rejimi. Evren’in ifadesiyle ’sağdan da bu kadar kişiyi astık soldan da’. Bizde de nice fidanların hayatı soldu, gitti. Bizde de idam edildi Menderesler, Gezmişler, Pehlivanoğulları ve niceleri. Eeee idam ile neyi çözdük, neyi önledik? Bugün asılanların tamamına yakınına ağıtlar yakıyoruz. Şu, ölüm cezasını hak etti, diyebiliyor muyuz?
Şükrolsunki ülkemizde epey zamandır ölüm cezası yürürlükte değil. Arada sırada ’İdam Gelsin’ söylemleri de olmuyor değil. AB yolunda ilerlerken idamı kaldırdık. Geri getirmek için halkoylaması yapılsa, sizce sonuç nasıl çıkar? Gerçi hukuken yaşam hakkı ile ilgili mevzular referandum konusu yapılamaz ancak halen bu kadar gündemde olması düşündürücü değil mi?
Şimdi de Mısır’daki idamları konuşurken, idama karşı olduğu öne sürenlerimiz, bir de bakıyorsunuz’ İdam Gelsin’ diyor. Ben, bu çelişkiyi anlayamıyorum. Anlayanınız varsa, bana da anlatsın. Elbetteki işlenen suçların bir bedeli olmalı. Ama hangi suçun? Bölücülük, taciz, ayrılıkçılık ve devlete başkaldırının bir bedeli olmalı. Ve biz hangi ölüm cezasını haklı sebeplerle gerçekleştirdik? Peki dün yapılanlara yanlış diyorsak, yarın da bugün yapacaklarımıza yanlış denmez mi? Onun için, iyi düşünülmeli, öfkeden ve duygusallıktan uzak akl-i selimle karar vermeliyiz.
İdamın yerine ağırlaştırılmış hapis cezaları daha uygundur, diye düşünüyorum. Çünkü idam sorunu çözme yerine sorun daha da çözümsüzlüğe ve sorunun büyümesine sebep oluyor. En iyisi, sorunun temeline inip, iyi bir eğitim verilirse idama neden gereksinim duyulsun ki?
Şubat 2019 Sakarya
Muhammet AVCI