Avuçlarımızdan kum taneleri gibi akıp giden zaman bir daha asla geri dönmeyecek.
Hayatı, imkânlar dâhilinde en verimli haliyle, huzurlu olarak yaşamak herkesin hakkı!.

Fakat, zamanımızda mutlu çiftlerin sayısı o kadar az ki, kime dokunsan bin ah.

Ey mutluluk katilleri;

Kiminiz paraya taptınız
Kiminiz yan gelip yattınız
Kiminiz yanlışlara saptınız
Kiminiz kırkınızdan sonra azdınız

Ama evlerinizde her zaman rahatlık ararsınız!...
Evlendiniz ki; pasağınız temizlenecek, hizmetiniz görülecek, türünüzde çoğalacaksınız öyle mi? ...

İşten gelirsiniz suratınızdan düşen bin parça, dışarıda ters giden her şeyin sıkıntısını evde atılır ya (!)
Eşinizin de çalışıyor olması hiç fark etmez, size göre; dokuz canlıdır o, kadın dediğin her yere yetişmeli kafasını yaşarsınız.
Hele birde çalışmıyorsa efeliğiniz daha da katlanır;
’ Getir-götür-çekil ’
Siz emirler yağdırırken, köleniz öcüye hizmet eder de siz bilmezsiniz.!

Fedakâr eşinizin ömrünü yer, dünyasından bezdirirsiniz...
Birazcık bitiniz kanlanınca da anlamını bilmediğiniz dengeyi dışarıda kurmaya çıkarsınız.
Yaşam denge üzerine kurulmuştur ya (!)

Ne yaparsanız yapın dön dolaş yuvanızın başındasınız mesela.
.................(Rahatlığından faydalanmak için)
Evet, siz kendinizce harika bir eşsiniz (!)

Aman sığınağınıza, kölenize (yaşlılık güvenceniz) zarar gelmesin.
...

Evlilik; bir proje değildir, sevgi diliyle yuvanızı gül bahçesine çevirebilirsiniz.

Unutmayın ki;
Dünyayı döndüren sevgidir!
...

Hele birde çocuk evliliği meselesi var ki, yaşananlar hepten içler acısı!...

Ah! ne hüzünlü, ne dokunaklı bakar çocuk gözleri, bakar da görmez, görür de anlamaz.

Bir gün sen de büyüyeceksin çocuk, gördüklerini anlayacak yaşa gelecek,
farklı hüzünlerle tanışacaksın!

Binbir umutlarla çıkmıştın yola
Belki gönüllüydün, belki de zorla
Pişmanlığın eli değince sola
Sinene hançeri vurur sözlerin



Nurten Işılak