Kadın Anadır, Topraktır, Atadır. Kimi zaman Öğretmen, Kimi zaman Doktor, kimi zaman Aşçı, kısacası her şey var kadınlarımızda. Evlatlarımızı yetiştiren Annelerimiz emekleriyle örnek insan haline getirmeye ve Parmaklarla göstersinler çabasında’dır. Bazı insanlarımız kadınlarımıza farklı gözlerle bakıp kirletmeye çalışmasalar iyi olacak. Üzmesinler kadınlarımızı vurmasınlar, incitmesinler, kıymasınlar, yormasınlar. Dokunmayın kadınlarımıza.
Güçtür, sabırdır, fedakârlıktır onlar.
Sessizce akan gözyaşlarında bile bir dağ gibi dimdik durandır.
Hayatın yükünü omuzlarında taşırken, gülümsemeyi unutmayan yüce varlıktır.

Bir anne olur; yüreğiyle büyütür, sevgisiyle yoğurur evladını.
Bir eş olur; yuvasını sıcacık kılar, her dertte omuz olur, her mutlulukta yoldaş.
Bir evlat olur; başını eğmez, dik durur, ailesine siper olur.
Bir çalışan olur; emeğiyle, alın teriyle var eder hayatı.

Kadınlarımız bazen anlatamaz acısını,
Ama gözleriyle, suskunluğuyla binlerce kelime söyler.
Bazen haykırır adaletsizliğe,
Bazen içten içe susar; ama hiçbir zaman vazgeçmez yaşamaktan, yaşatmaktan.

Toplumun temelidir kadın.
Köküdür bir milletin, yarınların mimarıdır.
Kırılmasın, üzülmesin, susturulmasın…
Çünkü kadın susarsa, hayatın sesi kısılır.

Kadınlarımız sadece bir cinsiyet değil, bir direniş, bir varoluştur.
Saygıyı, sevgiyi, eşitliği sonuna kadar hak eder.
Onları anlamak, onları desteklemek, onları korumak; insanlık onurunun bir gereğidir.

Kadınlarımız…
Ne bir maldır, ne bir yük, ne de bir sessizliktir.
Kadın, yaşamdır…
Ve yaşam, kadınla güzelleşir.

Meltem Mesture Güven