Hissetmek o kadar müthiş bir şey ki.. sevgiyi, aşkı, korkuyu, hazzı ve daha nicelerini yaşamak, hissetmek o kadar anlamlı ki... sadece anı anlamlandırmak için değil, ya bir tedavi biçimi olarak hisleri, sevgiyi, aşkı canlandırmak yetiyor.. duyguların var olduğunu bilmek değil onları kalben, içten, yürekten hissedebilmek buna inanabilmek gerçek bir ilaç. Kimi kanser hastalarının tedavilerinde mutlu olmanın pozitif düşünenilmenin pozitif yönde gelişme gösterdiğini biliriz. Bir çok psikolojik rahatsızlıklarda da aynı pozitif etkiyi görmenin mümkün olduğu kanaatindeler.(Bilir kişiler :) ) Sadece tedavilerde de değil günlük yaşamımızda da bir duyguyu ne kadar çok hissetmişsek o yönde gelişmelerin olduğunu tecrübe etmişizdir. Âlim ne de güzel söylemiş bu konuda "Güzel düşünen güzel görür, güzel gören hayatından lezzet alır." Zaten bu söz toparlamıştır konuyu.. :)