İnsan küçük yerler de mutlu olmayı bilmeli acının için de de mutluluk olduğunu unutmamalı
hani lüks bir hayat istiyor insan ya sandığı gibi mutluluk getirmiyor bazen koca bir villada oturursunuz etrafınız dolu insan ama koca bir hayalet olursunuz
Bazen de küçük bir oda olur mesela üç metrekarelik bir alan dünyanız olur
yaşama Sevinç’iniz hergün belki aynı yönde bozuk bir saat gibi hep aynı adımların üstüne basarsınız ama hiç farketmezsiniz her adım bir önceki adım da daha huzurlu daha keyifli bir hal alır .

Bazen yaşamak gibi hiç ölmek istememek gibi bir güneş gibi bir çocuğun manasız gülüşleri gibi anlatılmayan bir eylem iş isyan ...

Bugün yine etrafım da karla kaplı yürekler sarmış üşüyorum üşümek ne kelime

donuyorum ...!

Donan et parçası değil anlatamadığım bir durum üşüyorum hasta olmaktan korkuyorum ama et parçası mangal da pişirilmeye çalışan domuz eti gibi pis ve pişmeye meğilli ama ben

yine ....

Donuyorum ...!

Başarmak istiyorum yaşamayı sevmeyi gülmeyi ve sonra ölmeyi
Azrail gibi.