üzüm gibisin

bakınca kararıyor gözlerim
bakınca sararıyor benzim
bakınca tadını alır gibiyim
bakınca sarhoş olmayadır meylim
bakınca en çok
sana benzerim
bakınca sana olan benzerliğimden yola çık sevgilim
sonra o yolu şaşırtan bakışınla
zen diye düşü ver kadehe
içeyim sevgilim

üçgen gibisin,

üç tarafı deniz
görmüş karanın
yarım adısın
tufana adanan nuhun
musadan çaldığı asasın

ikiz burçlarla çevriliyim
ve sen müstakil yalnızlığın balkonundaki saksıda
yükseklik korkusu olan çiçek gibi salınırken
ve ben,
salınan renginden süzülen
sızılı kokunu çekerken inceden

doğduğuna pişman olmuş güneşin
karanlığa duyduğu sempati
sakıncalı bir ikindinin
sazlıkta saklı gölgesi

gel,

çarşafın hüzzam kokmadan
ve kasıklarında biriken uykun
mahrum kalmadan dudağımdan

b’öl
kendini ikiye

ki ikiden geri bir kalsın
başka bir ikindiye