0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
920
Okunma
Geceler bir ana gibi bizi bağrına alınca, dertlerimizi gam ve kederimizi de avuçlarımıza döker adeta. Biz gecelerin şerrine değil de hayrına talipleriz. Leyliler mahbubumuza arzuhal saatlerimizdir.
İki damla gözyaşı ile sunabilsek sevdamızı Arşı Alaya ne güzel. Ömrümüze gelince o bir emanettir bu tende ya gece ya gündüz. Gecelere sığındığımız olur bazen.
Ey gece
N’olur bazen bizi de kucakla,
Bizde kaçarcasına koynuna varmak istiyoruz
Lakin şerrinden uzak hayrına talibiz.
Şafaktan akşam kızıllığına dek
Gün yüklüyor yükünü zayıf omuzlarımıza
Ürperti veriyor şehir, gün aydınlığında
Geceye
Bumudur leylilere eylediğin intibak,
Acıdır ayrılıktan sana düşen istihkak.
Geceye bir ders olsun ve de aşka müstahak,
Kaldır başın hülyadan artık bir gerçeğe bak
Atila Yalçınkaya
