Yağmurlu sokakları hatırlatır baktığım gözler. Hele de alışamadığım , vazgeçemediğim rüzgarın arkasına saklanan yaşadıklarım var ya.Geceler boyu dileğim olsa da buluşmak ,karartıyor rüya yıldızları siyahın buğusu.Dönüşü yok olduğunu biliyorsam da unutmanın unutulması yok.

Aşkta yol yorgunu mazi sarhoşu olsam da ne Leylayım nede Mecnun.Belkilerin soru işaretiyim mağrur bakışlı zaman karşısında.Yan yana gelen keşkeler umudun yanık kokusu.Su akar yatağını bulur derler ya neden nedensizlik içinde kaybolur insan.

Yaşam yolcusu insan bıktı belki de yol kıvrımlarından yol ayrımından. Yine belki dedim.Belki de beklentilerin bel kemiği acabalar, belkiler.Yaşam ummanında dalgalanan masum hayaller gün ve gün yaprak dökümünde ne yazık ki.Mutluluk kumsalından uzak kırık gönüller serilince aslında insan kendine gelmediğini anlar.Anlayanlar aldatanlar sesin duyulmadığı zaman boşluğuna akıp gitmiştir oysa.

Sitemli gecemde ateşe atılmış iki gözyaşıyım .Biri ciğerimi yakan gördüğüm hüzünlü insanlar diğeri çaresizlik içinde dolanan kaybolmaya yüz tutmuş çareler.Çareler çerçevesiz resim gibi duvarların ayazında.Acımasızlık kir pasında musallat olursa olurun olmazlığında kana döner yaşlar.

Mevsimler nasıl birbirinin gönlünü alıyor takibini bırakmıyorsa bütünlük içinde bahar kokusunda olmalı insan.Pişmanlığın keşkesi olmaz.Eninde sonunda ışıklarımız tek tek sönüp son trene bindiğimizde gülen yürekler el sallayacak rüzgarımıza.Önemsenmeyen önemliler dönmeden ateşe ,vicdan koltuğuna yerleşmeli an ve an mesela.

Mesela severken insan sevdiğini nefesinden öperek sevdasını bir mektup olarak yüreğe bırakmalı.Bu sevgili olabilir,ailen olabilir,arkadaşın dostun olabilir.Belki de bir özür belki de anlatamadığın bakıştır bıraktığın izde.

Zaman kendi oyunu içinde kişiye şantaj yapsa da kader plan yapar sessizce.Senden aldığını fazlasıyla geri verir.Önemli olan iç aynanın yansıması.
Olayların benzer varoluşları iç dünyanın gelişiminde gözlemdir aslında.Kalabalığın karmaşasında denkleme benzer yaşananlar . Göz göze gelsen de acılarla mevsim geçişlerini unutma.

Soyut somut ,hiçlik ve heplik siyah beyaza dök gökkuşağı renklerini.Farkındalığın tesellesiyle vur bir daha vur içindeki sarı sandıklara biriktirme acıları.Ağlayan gözlere bahar olmak içimizde ki çocuğu sevindirdiği gibi bizi de insan yapar.Efkarlanma katlanamadıklarına.Unutma insan acıları ile olgunlaşır ..


Faili meçhul gibi bakmayın hoş görün ,sitemli gecemde ateşe atılmış iki gözyaşıyım

NURTEN TARIM