insan insanın neyiydi Rüveyda ?!

R nin selamını getirmiyorsun artık
rüyalarıma

aklımda N üzeri kare
kök salıyor 7 ye

mazi sağ çıkarmıyor her anıyı
mazi, perdeliyor sahneyi
mazi, zamanın ertesi miydi neydi
bana esmeyi anlatsana Rüveyda

boşver pencereyi kapat
mazi derken kış girecek içeri
üşüteceğiz yoksa

artık kağıda tütün sarmıyorum Rüveyda
sararıp solmuyorum öyle
değiştim farkındayım
keşke o da görseydi şu halimi
eminim çok severdi

sevgi demişken,

kırdığım çiçekler geliyor aklıma
çiçekler kırılınca üzülür mü Rüveyda
renk biler mi kıranına

çayım yarılandı

bilirsin ne kaşık kullanırım
ne şeker
ne de tabak

gerçi sen bilmezsin
içilmemiş bir çayımız vardı hatırla

hafızaya kaçan umut gibisin
R nin masasında

dağıldım Rüveyda

araya iş girdi
güç oldu
geç oldu

ve hala şu N karesinden
kök bulamadık R ye

Rüveyda dur
gitme

son yudum çekeyim çayımdan
biraz daha bekle..