Şimdi gidiyorum,
Susuşum inat bilinmeyen yollarda, yabancı seslere kulak asıp kendimi arıyorum bekli de. Sebebi bilinmiyor, bende ki düşünce hacmi ölçü aletlerini tanımıyor. Ya ben yabancıyım, ya da bana yabancı bu şehir…

Şimdi söylüyorum,
Beni hiç sevmedi ya da ben onu sevmiyorum. Sokaklara haykırsam da gençliğimin sitemli sözlerini, caddeler bomboş duyan yok sesimi, ya ben duymuyorum ya da duyuramıyorum sesimi

Şimdi dinliyorum,
Anlasana adlı bir şarkı mırıldanıyor yanımda ki gramofon, bu melodiler ruhumun çöküşüne şahitlik ediyor. Adımın beni sildiği anda kaldı yaşadığım ve yaşayacağım girdaplar. Ya ben hayal görüyorum ya da hayallere kapılıp gençliğimin baş harflerini satır aralarına yazmak istiyorum…

Şimdi inadına sövüyorum,
İnadına bir savaştan yenik düştüğüm söylenebilir. Her savaşta geride yıkık kalan bir keşke sözüne daha iç geçirecek tahammülüm yok, kalmadı da artık! Gençliğimin geçtiği yollarda sarsıntılar var bir eksiklik var görüyorum...

Şimdi yüreğim kanıyor,
Sanki mahşer alanındayım, üstüme çöküyor sözlerine titrediğim kadın. O an ölmek çözüm değildi sevmiyorum dediğin saniyeler geçip gidecekti. Unut demek ne kadar kolay olsa da acısını kalplerde taşıdığın sürece hiç bitmeyecekti...


Şimdi ise şimdilerime bir nokta koyuyorum... Bu noktaların arasında boğulmaktan kurtulmak için..