köpekler gibi severdim eskiden

etini yedikten sonra
kemiğini saklardım aşkın

çıplaktım eskiden
tüm renklerimi soyup
soğana çevirdi sevdim diyen..

su gibi akardım yarin ellerinde
kimi zaman yaş bekçisi oldum
gözlerinde set diye

köpek gibi beklerdim
aşkın zinciriyle bağlı
kalp kulübesinde

kimi zaman mutluluk düğümlenirdi boğazımda
kimi zaman hüzün
ilmek gibi gırtlağımda

güzel bakardı sevgilinin gözleri
ardından aynaya bakar
köpekler gibi yakışıklısın derdim

sonra,
yalnızlık denen zemheri aldı
mevsim sırasını

it gibi titrerdi üşümüşlüğüm
yazdan kalma aşk elbisesi incecikti
kışın ortasında dımdızlak kalan kendime
-kendin ettin diyecek bir günah arardım
dişlerim vura vura

insan en çok kendine kızıyor
çaresizliğe sürüklediği kendine
erkek adamın gözlerinden yaş akar mı diye

köpekler gibi pişman oluyorsun
ve sanki aşkı iki kemik sayıyorsun
maşuğun önünde

nihayetinde son buluyor

et kemikten ayrılıp..

..

çok uzattın fr

şuraya virgül koy
buraya nokta