0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
473
Okunma
Umut ekmektir bizde.
Emek yakarken, kararmış eski fırınımızda;
Ne kadar hayal varsa hamura bulanmış,
Ucu kırık, sapı çatlak kürekle taşırız,
Göreceli gerçeğin yangınına.
- "Abi susamda kattın mı, pasta gibi oluyor ha" derken bakkalın fırlama çırağı
Diyemiyorsun tabi;
-Oğlum ustanın pirince taş katması gibi değil bu işler!
Bekçinin kızı Leyla’nın eli değerde aman ha yanar diye, onun üflediği parmaklarına, belki bir tas şelale ikramımız olur. Olur, da parmaklarını ferahlatırken, belki mahcup çehresinden bir yudum tebessüm hicret eyler sinemize diye;
Ya nasip deyu ne emekler kül oldu. Ne hayaller köz.
Parmak kadar çocuğa nasıl anlatayım ki bunu.
Dedik ya birader, mevzu belli;
Umut ekmektir bizde. Biçeni yoksa suçumuz ne.
