Hani bir oyun parkı görürsün de tahterevalli kaykay derken
Uzaktan salıncağa bakarsın boş olduğunu görünce
Hemen kimse kapmasın diye koşarsın süratli bir şekilde
Düştüğünde kolunu kanatırsın da
Hiç umrunda mı olur
Sadece biraz yara acısından ağlarsın
Sanki salıncakta salınddığında
Yaranın kapandığını hisseder
Ve salıncağa doğru koşmak üzere
Ayağa kalkarsın .
Ne umurumuzda olur ki
Salıncağın verdiği mutluluğu tattıktan sonra .
Ve salıncağa binersin
Biri arkadan iter seni
Sonra sen ayaklarınla
sanki mutluluğun yakasını çekercesine
Bir ileri bir geri .
İşte bu hayatta kimimiz de boyledir .
Uzak kalarak hayalini kurarız
Sonra da hevesleniriz üzerine doğru gideriz
Ani bir karar değişimini de salıncağa koşan çocuğun düşmesi gibi değerlendirebiliriz ama mutluluğun az ilerde olduğunu görerek ve düştüğümüzü umarsadan hayalimize doğru adım atmaya çalışırız. İşte bir hayal kuruyorsak hırsa kapılmadan sabırlı olmamız gerekir .
Öncesini o anı ve sonranı düşünüp o kurduğumuz hayale adım atarken bilinçli kararlar almamız gerekir.
Hayali gerçekleştirmiş gibi kendimizi mutlulukla motive etmemiz gerekir.yani sahte mutlulukla kendimizi motive etmemiz gerekir.