Austin Dobson’ın güzel bir sözünü hatırladım. “Zaman geçer derler; fakat heyhat... zaman durur, geçen biziz.”
Ne gariptir ki birbiri arkasına günlerin akıp geçmesinden hiç rahatsızlık duymayız.
Aksine zaman zaman “vakit bir türlü geçmek bilmiyor” dediğimiz zamanlar bile olur.
Oysa zamanın bir daha gelmemek üzere akıp gittiğini unuturuz çoğu zaman.

Kendimizi hayatın olağan akışına bırakırız,
gündelik telaşlar içinde bir kez bile kendimizi anlayıp dinlemeden
son nefesimizi vereceğimiz o güne değin koştururuz.
Oysa bir an durup düşünerek yaşadığımız an’ın farkına varmak
hayatımızı anlamlandırmak için çok önemli olabilir.
Bu farkındalıkla hayatımızda yapacağımız "düşünsel bir devrimle"
yaşamımız çok daha kaliteli hale getirebilir.

Mutlu ve huzurlu bir yaşam için,
önce farkındalığımızı artırıp minik planlamalarla hayatı çok daha kaliteli hale getirebiliriz.
İş hayatında olduğu gibi özel hayatımızda da günlük haftalık aylık ve yıllık planlamalar
zamanı durdurmaz ancak yaşamımızı en kaliteli bir şekilde geçirmemizi sağlayabilir.

İlhan Gayıran / Kasım 2018