“ özgüvenle
yüreğine teslim olmuş
mavi bir kuş kadar
kim özümseyebilir
mavilikleri

kuşlar mavinin
en özgür
melekleri. “




adımız geçmiyorsa şiirlerden
şiirlere ve onlara yol veren
beyaz sayfalara olan saygımızdandır

saygı bir formalite
veya anane değildir bizim için
sevginin ana kaynağı
yürek sesidir

beyaza kül rengi bulutlar çökünce
sararıyor sayfalar
can kırıkları işgal edince yüreği
kırılıyor kalemlerin ucu

kağıda dökülmeyen can kırıklarının sesi
duyulmuyor mavi camlarla kaplı odalardan

oysa hiç bir zaman
karanlığın renklerini taşımadı kalemimiz
hep sevgi
umut neşe
mavi ve barışı haykırdık

susuzluğumuz
suskunluğumuz
maviye olan bağlılık ve özlemimiz
canımızdan
yüreğimizden
süzerek
yarınlarımızı iliştirdiğimiz
mısralarda

bir lokma kuru yavan
katıksız ekmeğimiz
saf ve duru
paylaşmadan geçemediğimiz
son damla suyumuzda olsa
kursağımızda yer vermediğimiz
emeğimiz

pazarlıksız
çıkarsız
karşılıksız
dostane
adilane
ikircimsiz
zarfsız
kılıfsız mektuplarımız

saklı kentimiz
yüreğimizin
saf berrak kuyusundan
yansıyan
insani değerlerle
damıtılmış
dizelerimiz

isimsiz
şiirlerimiz.