Hatırlamadığım bir zamanın soğuk ikliminde unuttun beni..
Kızdım sana..Öyle kolay, öyle basit olmamalıydı..Böyle kolay kapanmamalıydı kalın romanın tozlu sayfaları..Birbirimize söylediğimiz SON SÖZLER bile anlamsızdı..öylesine söylenen..akılda tutmaya değmeyen..unutulan..
Canım yanıyor..Senin şehrindeyim bugün..Aynı havayı soluyoruz bir göğün altında..Elim uzatsam sana uzanabileceğim kadar yakınımdasın belki de..ama beyninle,yüreğinle uzakta..çok uzakta oluşun engelliyor beni..uzatamıyorum sana elimi.. SEVGİNİN TÜKENDİĞİNİ BİLMEKTEN KORKUYORUM BELKİ..
Sana çok yakınım..sen bilmiyorsun..
Yarın güneş doğduğunda terkedeceğim bu şehri..sen yine bilmeyeceksin..
Yerine kimseyi koyamadım ..
Senin kadar kimseyi sevemedim..
Toplayamadım yüreğimin enkazını henüz..
Birgün:
Bir sevgi tohumu daha düşecek yüreğime..Senden kalan herşeyin üstünü örtecek belki sessizce..Sen onu da bilmeyeceksin..
Bana asla sırtını dönme... demiştim. Sen daha da kötüsünü yaşattın bana..Yine de asla nefret taşımadım yüreğimde..Senden geri kalan buruk bir sevgidir sadece..İŞTE GİDİYORUM..
DÖNÜŞE DAİR AÇIK OLAN TÜM KAPILARI BİR BİR KAPATARAK GİDİYORUM BU KEZ..
ŞİMDİ SADECE KALEMİMDE YAŞAYACAKSIN..
SONRA...SONRASI BU İŞTE..
07.02.2007 AYŞE YÖRÜK
DENİZLİ