Etrafımda herkes bağıra bağıra konuşuyor ama hiç kimse birbirlerini dinlemiyor; ben kitap okuyorum herkes bana bakıyor! Konuşmayanlar da çok; herkesin elleri telefon tuşlarına yapışmış gibi, suskunlar da çok ve sessiz orman kadar içinden ölüler ordusu…


Havalar çok sıcak diyorum herkes bana donuk donuk ve buzullaşmış bakışlarıyla “sıcak havalar iyidir” diyorlar fakat ben eriyorum yoksa delirdim mi?


Eşek olmanın bilimsel tanımı yoktur diyorum “sıcak havalar iyidir” diye tekrarlıyorlar. Kendimi yeniden tanımlandırmak istiyorum çünkü çoğunluğa uyumsuzluk içindeyim. İyi Uyum ve iyi duyum en iyi vatandaşlık modelidir biliyorum fakat bazen vatandaş (insan) olduğumu da unutuyorum!


İçimdeki ülkemi tekrar inşa etmek istiyorum; yalnızlıktan küçük bir balkon, iyimserlikten bir bahçe, düşünmekten büyük bir kütüphane ve kahve-çay içmek için küçük bir oturma odası…


Bir karga bağırıyor “bilinçli birey ve okuyan halk zararlıdır” diyor! Biraz ötede bir başka yerde dinci ile dindarın kavgasına tanık oluyorum: dinci “her evin bitişiğine bir camii inşa etmeliyiz” derken dindar “camilere de siyaset bulaştıysa kıyamet yakın” diyor. Dinci “vallahi çarpılırsın biz dinciler olmazsa siz hayvan gibi yaşıyor olacaktınız!”


bir gündüz vaktidir; güneş kızgın. Güzelce bir düğün var; herkes mutlu ve görsel şölen için havai fişekler hazır. Az sonra fişekler patlıyor herkes göğe bakıyor ses var görüntü yok. Bir kavat çıkıyor “bu ne biçim silah, bu ne cılız ses!” ve çıkarıyor belindeki tabancasını ve tarıyor göğü, gök yarılırken bir can düşüyor ve mutluluk ile yasın resmini çiziyor bir yandan da feryatlar kopuyor ve ben deliriyorum…


Ben delilik diyorum etrafımdakiler “boş ver deliyi meliyi! Namaz kıl, oruç tut her şeyi Allaha bırak” diyorlar. Galiba ben deliriyorum neden anlatamıyorum? Konuşmasına gelirse her kes birer vaazcı anlamaya gelince herkes birer ot oluyorlar! Demek ki Herkes konuşur ama anlamaya gelince herkes bozuşurmuş; anlamama krizi ekonomiksel krizden daha tehlikeliymiş meğer!


“Sahi ben delirdim mi ne? “ yine onlar bağırıyorlar “yok yok bir şeyhe görünsen hepsi geçer!” ben tıp diyorum onlar “yok yok bu kış asla tipi mipi geçmez çünkü geleneksel ısınma var” diyorlar

Geleneksel ısınma! İstismardan mı bahsediyorlar? İşte ben bunu anlayamıyorum. Ah bu anlamamaklar yok mu insanın başını derde sokar.


Açlıkla terbiye edilmiş insanların ilk düşündüğü şey seksmiş! O yüzden mi fuhuş artmışlığını şu an binlerce bilim insanını şaşkına çeviriyor diyorum. Koro haliyle “biz milletçe yediden yetmişe bilim insanız” diyorlar. .. Korku ve şaşkınlık imparatorluğu kuruluyor beynimde ve ben kendimden, kendiliğinden düşüyorum.



Etrafımda herkes bağıra bağıra konuşuyor ama hiç kimse birbirlerini dinlemiyor; ben kitap okuyorum herkes bana bakıyor! Konuşmayanlar da çok; herkesin elleri telefon tuşlarına yapışmış gibi, suskunlar da çok ve sessiz orman kadar içinden ölüler ordusu…


EYLÜL /2018

“RESİMLERİM BİZE ÖDÜNÇ VERİLEN DÜNYANIN KORKU DOLU SONUNA BUGÜNDEN BİRER ÇAĞRI HÜVİYETİ KAZANDIRIYOR” M.ÖZDEMİR /(RESSAM)