Ben de herkes gibi: acının, sevincin, dağılmanın, toparlanmanın, düşmenin, kalkmanın, ağlamanın, gülmenin ve kısaca yaşama ait olan artıların ve eksilerin insanıyım.

Çok düştüm, çok yoruldum, çok didindim, çok çırpındım. Şu anda içinde bulunduğum konuma abartsız ve tek kelimeyle kendim diyebilecek kadar açıktan kendime bile meydan okuyacak kadar direktim.

Lafımı hiç bir zaman eveleyip gevelemeden direkt karşımdakine ve üzerine basa basa vurgularım. Bu bazen incitir, bazen acıtır, bazen batar, bazen iğneler, ama hedefe imasız gider. Gider, mesajımı istediğim yere ve anlaşılmak isteyen bir dille de söylmekten hiç bir zaman çekinmem.

Bu gün, ben de kendi kendime “Seni Neden Seviyorum?”, diye bir soruda yönelttim ve kendi soruma aşağıdaki cevapları vermeye çalıstım:

Ben, sevgi adamıyım, devrime sevdalıyım, sevgiye ve aşka sevdalıyım. Bu yürekten bağlanarak sevdalı olduğum insani şeyler beni yaşama bağlayan vazgeçilmez kriterlerimdir benim.

Seni seviyorum, çünkü kötü günümde sadece fiziğinle değil ruhunla düşüncelerinle yanımda olduğun için! Üzülsende, canın sıkılsa da, çok zor ve içinde çıkılmaz bir durum olsa da beni boşverip es geçmediğin için! Düşüncelerini ve beklentilerini her türlü mimiklerinle, söylemlerinle kibarca ve münevverce ifade ettiğin için.

Bana her koşulda, her zaman, en öfkeli, en acılı zamanında hep doğruları söylediğin için!

Gözlerine baktığımda, kalbinden geçenleri, söylemek istediklerini münevver gülümsemelerinde sakladığın, bana sana ait olan hiç bir seyi gizlemediğin için seni seviyorum!

Her sabah benimle uyanmak istediğin, geleceğimizi beraberliğin dayanışması içinde mutluluğu, acıyı, sevinci, yoksulluğu ve varlığı benimle paylaştığın için!

Düşüncelerime, yazdıklarıma, söylediklerime, değerlerime değer vererek onları özümsediğin için!

Acılarını paylaşarak, o acıların benimde acılarım olduğu ve saçının bir telinin bile düşünce o acıyı yüreğimde hissederek empatinin de üzerinde vazgeçilmez saygıdeğer bir insan olduğun için!

Her türlü zorluk ve yoksulluk içinde çıkıp geldiğin ve yaşamınla yaşamımın sayılmayacak kadar çok ortak yönümüz ve yanımız olduğu için!

Ağrılarımı dindirecek her türlü özveriyi göstererek, bunları dindirecek sevgiyi ve yakınlığı bana gösterdiğin için!

Egoist olmayıp, kendinden çok çevresini düşünerek herkesin mutluluğunu istediğin ve toplumsal barışın eşit bir dünya yaşamıyla varolacağına inandığın için!

Çizdiğin dünya görüşünde bana da geniş bir yer ayırarak kendine eşdeğer gördüğün ve köprüden geçtikten sonra “güle güle” diyecek bir insan olmadığın için!

Bencilliğe karşı ruhunla ve bedeninle mücadele ettiğin ve kapını çalan her insana önyargısız bir şekilde mihman olarak alıp ağırladığın için!

Başkasının da istekleri olacağını hesaba katarak bulunduğun ortamı güzelleştirerek elinden gelenin en iyisini yapmaya çalıştığın için!

Aşırı tüketimin, aşırı sefalet getireceğini bildiğin ve başka kıtalar da yaşayan insanları da kendin gibi gördüğün, yani evrensel bir insan olduğun için!

Doğal olarak, bunlar eklenecek daha o kadar çok değerli kriterlerin var ki, saymakla bitmez. Çünkü, güzel huylar, güzel karekterlerin ürünleridir. Sen yüreğini özünü, varlığını bu insanlık suyuyla sulayarak arınmış tertemiz bir ruhun sahibisin. Bunu sadece ben senin en yakının olarak değil, seni tanıyanların ortak kanıları olarak görüyor ve seni bunlar için sevdiğimi kendi kendime bir kez daha teyit ediyorum sevinçle!

İyi yolculuklar Hünkariçem! Torunları gözlerinden öpüyorum!

H. Hüseyin Arslan - 1 Kasım 2018