Aylardan Ekim Mevsim Sonbahar

Mevsimle mi alakalı bilemiyorum ...Tam bir yaprak dökümü yaşıyorum ...
Bu aralar etrafımdaki insanlar ağaçtan dökülen kurumuş yaprak misali birer birer düşüp kayboluyor.
VE sert esen rüzgar hepsini alıp götürüyor ...
Yüreğim acıyor mu? Hayır acımıyor ...
Üzülüyorum...
Basit şeyler için yada ufak tefek hatalar için birbirini kaybetmeye değer mi?
Ama tabi ki bu sorunun cevabı bende değil ...
Kendi hata yapıp kendi darılan ve kırılmaya sebep arayan insanlara vakit harcayacak kadar
uzun değil hayat ...

Kabul ediyorum, bende hatalıyım çünkü çok fazla fırsat tanıyorum ve iyi niyetle yaklaşıyorum.
Kimseyi kırmayayım dedikçe kırılan yaralanan ben oluyorum.
Hiç kimsenin umurunda değil her zaman kendilerini haklı görenler yaptığı hataları
asla anlayamazlar. Ne yaparsanız yapın karşınızdaki insanın anladığı kadarsınız...
Boşuna kendinizi yormayın .
Benim için önemli olan başımı yastığa koyduğum ve vicdanımla baş başa kaldığım zaman
rahat ve huzurlu olmamdır...

Hayatım boyunca çok insafsız, vicdansız,kalpsiz insanlar gördüm.
Verdikleri zararı göremeyecek kadar zalim insanlardan bahsediyorum.
Allah hiç kimseyi yanlışlarını ,hatalarını savunacak kadar cehalete düşürmesin .
İnsan, karakteriyle, edebiyle, ahlakıyla, onuruyla, asaletiyle insandır...
Hiç kimseye kızmıyorum ,kırılmıyorum, acımıyorum...
Bunda da vardır bir hayır deyip yoluma bakıyorum...
Karşımdaki insana göre davranmayı öğreniyorum sanırım :))

Az insan çok huzur ...
Beni en çok rahatlatan şeyi yapıyorum...Yazıyorum ...
Gitmek isteyen gider...
Edebiyle kalanın her zaman başımın üstünde yeri vardır...


Şadiye Gök AYHAN