Küçük, sıradan bir sokak.Seksek oynayan çocuklar,üzerini kirlettiği için oğlunu eve sokmaya çalışan bir anne,tüm bilyelerini arkadaşına kaybettiği için üzgün bir o kadar da kendisine kızgın parlak gözlü kız,dün sabah ki yağmurdan önce kaldırıma çizilen çiçekler,böcekler -en azından onlardan geriye kalanlar- hava soğurken kalan son güneş ışıklarını değerlendirmeye çalışan bir kedi ve ona doğru yaklaşan tehdit olup olmadığını kestiremediği uzun tüylü,burnundaki kırmızı yıvışıklıktan anlaşılacağı üzere mahallenin kasabını ziyaret eden bir köpek,dikkatli bakılmadığında göremeyeceğiniz kaldırımın bir köşesine sinmiş ,sarı kıvırcık saçları at kuyruğunun dört bir yanından düzene isyan eden,bileğindeki uğur böcekli bilekliğiyle başı önünde olan,hava çok soğuk olmamasına rağmen tir tir titreyen,küçük,kırılgan bir kız çocuğu.
Artık ağlamasını durdurmayı öğrenmiş ama titremeye bir çare bulamamıştı.Annesinin yarım saat önce sürdüğü minik parmaklarındaki parlak kırmızı ojeye baktı.İlk halinden eser yoktu.Soyulmuş,renginin zar zor anlaşıldığı birkaç küçük leke gibi kalmışlardı.Ani bir utanmayla minik parmaklarını saklama gereği duydu.Deniz gözlerini bu sefer oradaki insanlara çevirdi.Ama onlarla göz göze gelmekten korktuğu ve onu anlayacaklarını düşündüğü için başını yine önüne eğdi.Uğur böceği her hareketinde sanki uçup gitmek istiyor gibi sallanıyordu.Özgürlük yakındı.Bir o kadar da sonsuz.
Ne kadar zaman geçtiğini bilmeden yine başını kaldırdı.Bu sefer çocukların etrafına doluştuğu bir adam dikkatini çekti.Baloncuydu bu adam.Elinde de bir sürü renk renk şekil şekil balon tutuyordu.Buna kırmızı bir balon da dahildi.Sıradan kırmızı bir balondu.Kimsenin istemediği sıradan bir balon.O an adamla göz göze geldi.Adamın soluk mavi gözlerinde ve ağarmış bıyıklarında zor bir hayat geçirmiş olduğu hissiyatı vardı.Ama bunu ne küçük kız anladı ne de baloncu anlattı.Kısa süreli göz temasıydı,ne küçük kız ne baloncu bunu unutabilecekti.Ama ikisi de bunu bilmeden yaşayacaklardı.
Çocuk seslerinin arasında başka sesler de vardı.Küçük kıza yaklaşan rengi çok parlak olmayan sarı bir taksi,evlerinin kapısının hızla kapanması,bavulun tekerleklerinin kaldırımda çıkardığı ses…
Taksi yaklaştıkça tekerlek sesleri daha da hızlandı.Küçük kızı oturduğu yerden kaldıran kendisi gibi soyulmuş,parlak kırmızı ojeli bir eldi.İtaat etti ona ve peşinden gitti.Taksiye bindiklerinde dizlerinin üzerinde durdu ve arka camdan o kısacık geçmişine baktı.Kedi ve tüylü köpek güneşi paylaşmaya karar vermiş,bilyelerini kaybeden üzgün kız oyuna devam edip kahkahalara boğuluyor,kaldırıma yeni resimler çiziliyor,baloncu uzaklaşıyor.Küçük kız el salladı arka camdan dizlerinin üstünde.Kime olduğunu neye olduğunu önemsemeden.Sadece el salladı uğur böceği bileğinde sallanırken.Kırık bir gülümseme belirdi yüzünde,uğur böceği sallanmayı bırakırken kırmızı balon özgürlüğe yol alırken…