0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
999
Okunma
Küçücük yüreğimizle taşıdığımız o
koskoca dağlar,
neden un ufak oldu.
Şimdilerde nekadar da ağır gelir oldu
bir küçücük çakıl taşı.
Neden bakar kör oldu gözlerimiz.,
ve neden zehirle doldu sözlerimiz.
.....
Hadi ağzımızın hiç tadı tuzu yok.
Peki en son ne zaman bakabildin gök yüzüne?
Hangi bulutu saatlerce seyredebildin
veyahutta hangi bulutu benzetebildin
herhangi birşeye...
Nerede o masmavi gökyüzü,
Işıl ışıl parlayan, köpük köpük sular..
Ne oldu uçuşan rengarenk kelebekler,
peki ya cıvıl cıvıl kuş sesleri
onlardamı ötüşmez artık.
Yoksa onadamı sağır kaldık.
Bakmakla görmek ne farklı şeymiş oysa,
Bütün güzellikleri küçücük yuregimizle görürken,
Koskoca halimizle herşeye baka kalmışız.
Hayatın heranını görebilmek ümidiyle...
Ömer Koç
