"En çok neye umutlanırsan, en zor kabul olan O’dur..."

...Kişi sınanması,

aklın ve kalbin devrik çalışması,

potansiyel aşımı doğrucu,soyut gerçekler ,

el-alem de olandan az ve kısa dilekler ,

ısrara dönüşmeyen " hayırlısı" sözcükler ,

hatta cumartesi ve pazar mesaili ayreten gündüz şuurlu unutkanlıklara kurban edilen düşler ,

soğuk mevsimlere yüklenmeler ,

duvarları konuşa - düşüne yormalar...

Insan kendi düşlerinde mülteci olur mu bu şekilde ?

Olmaz !... dillendirmediğin vakit olmaz .

Evet. Kem kalbin dilin de güzellik, mana aramak gerçek dünyasızlık olur. Doğru.

Ama yaşa mesaisiz, tutkuyla bağlandığın umutlarını.

Dilek tespihine diz.

Kısıtsız ve özgürce...

Sisli bir kış gününü, yazın gün batımını seyre dal ...

Bir ağacın çiçeklerini kokla , diğer ağacın sarılarını topla...

Umutların en olmazın da kendini hatırla ...

Ama umutsuz kalma ☺🍁🌹

(Anne sözü "balığı ne zaman yakalarsan tazedir ... uydu mu? Bence evet 😌😊✌)

Aybüke