Kırgın duygularıma teselli olamazsın artık. Sevgi denilen kuyunun suyu çekilmekte. Ihtimal vermediğim ne varsa geldi başıma. Hayat zormuş be güzelim. Eksik bir dilek dilemek hayatıma bu denli etkisinin olacağını bilmiyordun. Hani çocukken günahlar sayılmazdı. Ben bir seni sevdim. Bir de eksik dilek diledim. Bu iki günah için cehennem azabına ne gerek vardı. Benim masumane tek duygumla vurmanın ne alemi vardı. Hani kalpten istemek yeterdi ben tüm varlığımla istedim seni...

Bu cümleleri ben mi kuruyorum diye soruyorsun. Ben demek terk-i edeptir ben değil bu cümleleri sen kurduruyorsun. Bu kadar acı çekilir mi diyorlar. Bu kadar acıyı vereni seviyorum. Hadi gönlü başkasında ise diyorlar. Işte ben orda kalıyorum. Debelenip çıkamıyorum. Ihtimal vermediğim ne varsa geldi başıma. Artık seni sevmek istemiyorum. Ama biliyor musun onu bile beceremiyorum. Istenen yetmez biliyorum. Belki fazlasini da yaptım vicdani mahkemelerimde. Ama hala vaz geçemiyorum.